Paszporty i znakowanie zwierząt

Paszporty dla psów i kotów

---

Paszporty dla psów i kotów są dokumentami umożliwiającymi legalne podróżowanie ze zwierzęciem po krajach Unii Europejskiej oraz niektórych krajach poza UE. Dokument ten jest niezbędny, jeśli właściciel planuje zabrać zwierzę za granicę, np. na wakacje, przeprowadzkę czy wystawy.

Zasady wystawiania paszportu

1. Czipowanie
Zwierzę musi być zaczipowane przed wystawieniem paszportu. Mikroczip musi spełniać normy ISO i być możliwy do odczytania w krajach UE. Numer mikroczipu zostaje zapisany w paszporcie, co umożliwia identyfikację zwierzęcia.

2. Szczepienie przeciwko wściekliźnie
Przed wydaniem paszportu pies lub kot musi mieć wykonane w dniu wystawiania paszportu szczepienie przeciwko wściekliźnie. Szczepienie to powinno być wykonane po wszczepieniu mikroczipu, a informacja o nim zostaje wpisana do paszportu. Szczepienie jest ważne od 21 dnia po pierwszym podaniu i wymaga regularnych powtórzeń (w Polsce przepisy wymagają szczepienia na wściekliznę co roku).

3. Dane w paszporcie
Paszport zawiera informacje o właścicielu (imię, nazwisko, adres, dane kontaktowe), opis zwierzęcia (gatunek, rasa, płeć, umaszczenie, data urodzenia), numer mikroczipu oraz szczegóły dotyczące szczepień, badań i zabiegów profilaktycznych.

4. Dodatkowe wymagania w niektórych krajach
Przy podróży do niektórych państw wymagane mogą być dodatkowe badania (np. testy na poziom przeciwciał przeciwko wściekliźnie) lub profilaktyczne zabiegi, takie jak odrobaczanie. Warto sprawdzić przepisy dotyczące wjazdu z zwierzętami do docelowego kraju przed podróżą.

Proces wystawienia paszportu
Paszporty mogą wystawiać wyłącznie uprawnieni lekarze weterynarii, którzy wpisują wszystkie wymagane dane i informacje o zdrowiu zwierzęcia. Dokument jest ważny przez całe życie zwierzęcia, ale wymaga regularnej aktualizacji (zwłaszcza informacji o szczepieniach i badaniach).

Posiadanie paszportu dla zwierzęcia ułatwia podróżowanie po UE, eliminując potrzebę spełniania dodatkowych formalności na granicach wewnętrznych.

Lekarz weterynarii nie ma obowiązku znać przepisów dotyczących transportu zwierząt poza Unię Europejską. Wymagane przepisy można znaleźć w internecie lub kontaktując się z ambasadą odpowiedniego państwa.